Αγώνες

Ο δεύτερος αγώνας μας που ήταν απαραίτητος για την "εμπειρία" του Πασχάλη ήταν το Ράλλυ Σπριντ Αλεξανδρούπολης με διαδρομή την ειδική "Κίρκη" που έχουμε τρέξει τόσες φορές στο Ράλλυ της περιοχής τα προηγούμενα χρόνια. Μετά το περίεργο αποτέλεσμα στη Δράμα θέλαμε να δούμε που βρισκόμαστε σε σχέση με το δυνατό φετινό ανταγωνισμό της κατηγορίας και η καλή γνώση της διαδρομής μας επέτρεπε να θέτουμε σα στόχο τη νίκη.

Όλα ήταν πολύ καλά για την ομάδα, ο καιρός θα ήταν καλός όλο το διήμερο και ανυπομονούσαμε να έρθει η ώρα του αγώνα. Ο τεχνικός έλεγχος έγινε στον Φάρο και οι διοργανωτές φρόντισαν για μια φαντασμαγορική εκκίνιση με πολύ κόσμο και παλμό το βράδυ του Σαββάτου ώστε ο κόσμος να δει τα αγωνιστικά αυτοκίνητα και να έρθει και την Κυριακή στη διαδρομη. Την επομένη φτάσαμε στην ώρα μας στην περιοχή του αγώνα, λίγο έξω από την Αλεξανδρούπολη και ετοιμαστήκαμε για το πρώτο πέρασμα.

Ζεστάναμε λάστιχα και ξεκινήσαμε δυνατά, φτάνοντας πολύ γρήγορα στην 1η φουρκέτα της διαδρομής, ένα χιλιόμετρο μετά την εκκίνηση. Στα φρένα και στα κατεβάσματα για να μπούμε στη στροφή όμως έσπασε η βάση σαζμάν στο Peugeot 106 και όταν οι πίσω τροχοί πάτησαν τις βαλβολίνες οι θεατές στη στροφή είδαν και μια θεαματική διόρθωση. Ο Νίκος κατάλαβε γρήγορα την βλάβη και μιας και είναι... έμπειρος συνέχισε τη διαδρομή των 16 χλμ σε πιο αργό ρυθμό με ήπιες αλλαγές ταχυτήτων όπου χρειαζόταν. Φτάνοντας στον τερματισμό έγινε η γρήγορη επιθεώρηση που επιβεβαίωσε τις υποψίες.

Ο Νίκος αποφάσισε να ξεκινήσει τελευταίος από τα αγωνιστικά που θα επέστρεφαν με ανάποδη φορά στο χώρο εκκίνησης που βρίσκονταν και τα σέρβις ενώ είχαμε ήδη βρει τον... σωτήρα μας μιας και έπρεπε να γίνει μια πρόχειρη επισκευή για να δούμε αν μπορούμε να συνεχίσουμε έστω και έτσι τον αγώνα, για να πάρει ο Πασχάλης τον "τερματισμό" σε δύο σπριντ που ήταν απαραίτητος αν ήθελε να συμμετέχει στο Ράλλυ Φίλιππος αλλά και για να πάρουμε βαθμούς και να μην πάει τελείως χαμένη η συμμετοχή μας. Την επισκευή ανέλαβε ο μηχανικός του φίλου Μαυροδή, ο οποίος έχει... εξειδίκευση στα 106 και ήξερε τι να κάνει και πως. Παράλληλα την ομάδα επισκευών πλαισίωσε και ο φίλος από τα παλιά Σπύρος bouxmaxer και βοήθησε στο γρήγορο δέσιμο του σαζμαν με χοντρό σύρμα (ευχαριστούμε και την οικογένεια Βάτσου!). Η επισκευή σήκωσε το βάρος του σαζμάν που τώρα δεν κρεμόταν, αλλά και πάλι η σύμπλεξη και η αλλαγή ταχύτητας ήταν μια επίπονη διαδικασία για το αυτοκίνητο.

Όταν ήρθε η ώρα μας πήραμε εκκίνηση και για το δεύτερο σκέλος ξέροντας ότι δε θα σκορπίσουμε βαλβολίνες στη διαδρομή αφού δεν βάλαμε καθόλου στο σαζμαν, ενώ και πάλι ο Νίκος έδωσε τον χώρο στα δύο επόμενα αυτοκίνητα ώστε να μη χαλάσουν τον αγώνα τους. Στον τερματισμό τα πράγματα πήγαν λίγο χειρότερα αφού φτάσαμε με μικρή διαροή ψυκτικού υγρού! από ένα σωλήνα νερού που φαγώθηκε από τις κινήσεις του κινητήρα. Έτσι μείναμε στο χωριό και δροσιστήκαμε στο καφενείο μέχρι να φτάσει η βοήθεια και να κάνουμε και αυτή την επισκευή. Παρά τις τόσες δυσκολίες, ο Νίκος γύρισε το 106 οδικώς στην Κοζάνη! με δύο στάσεις για αναπλήρωση βαλβολίνης! με τη βοήθεια του "συστήματος" που είχε δώσει νωρίτερα ο Κωνσταντίνος gazofon.

Δεύτερος αγώνας που "δεν μας πήγε" φέτος λοιπόν και πρώτη προτεραιότητα είναι να δούμε τι πρέπει να γίνει στο αυτοκίνητο για να είναι και πάλι αξιόπιστο μιας και ακολουθεί το Ράλλυ Φίλιππος με έξι ειδικές διαδρομές, στις 19-20 Μαϊου.